Duiken en afzien op de vulkaan

Hallo allemaal,

Daar zijn we weer na een paar drukke en vermoeiende dagen. Schrijf dit verslag nu vanaf balkon in gili air: een prachtig tropisch eiland waar we de komende week vertoeven.

Afgelopen woensdag zaten we nog op Bali en hebben we onze eerste reef dive gedaan. Het water was weer een heerlijke 29 graden en het zicht was 15 meter. We zijn naar het eiland menjengan gegaan waar onderwater een nationaal park ligt. De eerste duik was bij sand scope en was langs een stijl rif waarbij de stroming je langs het koraal trok. Prachtige vissen en koraal gezien, en zo veel! Was echt een fantastische dive spot. De tweede duik was bij coral garden en was iets minder diep, maar net zo mooi! Terug sloeg het water over de boot heen en werden we weer kletsnat, al was het water warmer dan de wind en dus wel lekker. Na het eten met de voetjes in het zand de tas vast gepakt voor donderdag: een reisdagje.

We hadden de Putu, die ons ook van het vliegveld had gehaald weer gebeld en die stond half 9 klaar. Ons vliegtuig ging om 16:20, dus mooi de tijd om onderweg bij de gitgit watervallen te stoppen. Een prachtige waterval midden in de rijstvelden, waar we een spin groter dan mijn hand spotten iehhh. Nog wat mooie uitzichtpunten onderweg gehad waarna we mooi om half 2 bij het vliegveld aankwamen. Na een heerlijke Starbucks waren we klaar om aan de lange vlucht naar lombok te beginnen: maar liefst 21 minuten. Dus om 17u waren we op lombok waar onze driver al stond te wachten. In tegenstelling tot Bali, waar 70% hindoe is, 10% moslim, 10% christen en 10% boeddhist is op lombok 90% moslim. In senggigi was net de zon onder en was het kantoor van de tour, dus werden we verzocht hier te eten aangezien de driver ook honger hard. Na een heerlijke rendang en een mindere gado gado konden we doorrijden naar Senaru: hier was ons hotel en het startpunt om de rinjani vulkaan te beklimmen.

Om half 8 stonden we paraat met een dagtaken ingepakt om de vulkaan te beklimmen. In 7 1/2 uur zouden we omhoog klimmen met drie kampen tussendoor om op de krater te overnachten. We hadden een eigen gids en 2 porters mee, die ons tentje en ons eten vervoerden en verzorgden. Goed geregeld dus. Voordat we kamp 1 waren dachten we dat we het nooit gingen redden, beide weinig adem en het zweet stroomden naar beneden. Naar kamp 2 (2 u klim) ging het redelijk al is het enorm zwaar om over de wortels en takken van het regenwoud te klimmen. In kamp 2 werd er voor ons een lunch gemaakt, die heerlijk smaakte. Het was spaghetti bolognaise, maar met een saus die je eerder bij de Chinees verwacht. Ook steeds heerlijk vers fruit, een colaatje, verse gember thee en kip bij de maaltijden: was echt heerlijk. Naar kamp 3 was een goede 2 u klim waar het even spannend was of we nog genoeg tijd hadden om naar de top te komen, anders moesten we daar overnachten. We waren snel genoeg dus konden we om half 3 vanaf kamp 3 aan het laatste stuk beginnen. Hier waren we al helemaal kapot, alles deed pijn en moesten we nog een enorm stijl stuk over gladde zandhellingen en de rotsen. Mark heeft wat afgevloekt en gezegd dat we dit nooit meer doen, en zelf was ik de lol ook wel kwijt. Om half 5 waren we dan eindelijk aan de top van de rimm, waar we ons tentenkamp hadden. Je keek vanaf hier zo in de krater waar een meer zit en nog een twee kleine krater. Onze porters waren al bezig met het avondeten: een curry die overheerlijk smaakte. We hadden ook een plastentje: een soort vierkant strandtentje van 1 bij 1 met een gat in de grond: onze wc. Na het eten met een prachtige zonsondergang met uitzicht op de gilis was het 19u en waren we bekaf. We zijn dus in ons tentje gekropen, waar we op dunne matjes probeerden warm te blijven in ons slaapzakje en wat slaap probeerden te krijgen.

Om half 6 werden we wakker van de wekker om de zonsopgang te bekijken. Allebei redelijk goed geslapen, alleen veel wakker en onrustig geslapen. Naar de kratertop gelopen en daar gekeken hoe het langzaam licht werd, erg mooi! Beneden stond ons ontbijt alweer klaar, groenten omelet, verse patat, fruitsalade, ginger tea en toast met bananenjam. Om kwart voor 8 begonnen we met frisse moed aan de afdaling, enorm toe aan een douche en stiekem al klaar met dit avontuur. De afdaling leek eindeloos te duren en ook nu konden onze benen niet meer. Op het einde nog als lunch bami goreng gehad en met uitzicht op de spelende aapjes in de boom toch wel weer bijzonder. Het laatste stukje was afzien en leek op de heenweg echt korter en we waren zoooo blij om eindelijk de taxi te zien staan. Deze bracht ons in 2 u terug naar senggigi waar we voor de nacht ons hotel hadden. Daar aangekomen rond 16u meteen in het zwembad gedoken en dat was heerlijk. We voelden ons zo vies na de trekking en hebben heerlijk gedouched in de kamer, helaas alleen koud water. Na het pinnen in senggigi, want op de gilis zijn geen ATM, hebben we heerlijk in het hotel gegeten en zijn we bijtijds ons bed ingedoken.

Vanmorgen stond de boottocht naar gili air op het programma: hier vertoeven we de komende week en kunnen we helemaal bijkomen. We kunnen allebei vandaag nauwelijks lopen, zoveel spierpijn hebben we. Ik heb meer spierpijn dan na de alpe d'huez, dus dat wil wel wat zeggen. De boot bracht ons in 25 min naar gili air: een paradijsje op aarde. Geen gemotoriseerd vervoer: alleen de fiets en paard en wagen. We hebben onszelf verwend met een mooi hotel aan het strand, met zwembad, airco en een warme douche. De kamer is echt fantastisch, wij gaan een week genieten! Na een drankje op ons balkon, uitkijkend op het strand zijn we op zoek gegaan naar een duik operator. Vlak naast ons zit een mooie padi duikclub genaamd blue marlin waar we ons hebben ingeschreven voor de duik van half 11 morgen. Daarna bij een idyllisch strandtentje een milkshake gehad en een pizza gedeeld, liggend en relaxend in een strandhutje voor onszelf. Nog steeds strompelend hebben we het spa bereikt, waar we een gili air massage hebben gehad van een uur die alle spierpijn weg moest werken. We sprongen omhoog elke keer als ze aan onze kuiten zat en zeiden steeds 'softer please' omdat het zon pijn deed. Hopelijk voelen we ons morgen beiden wat beter, want anders wordt duiken nog een hele uitdaging. Nu lekker relaxen op het balkon en bijkomen: het wordt een mooie week!

Tot snel allemaal, een lang verhaal geworden zie ik!

Xx

Jolien en mark